Vanochtend zijn we omstreeks 7:00 opgestaan met een felblauwe hemel. In de lodge kregen we een hartig Canadees ontbijt met pannekoek, omelet, spek, tomaten en worsten. Bij de pannekoek kregen we de befaamde canadese Maple syrup (esdoorn stroop). We mochten zelf onze lunch maken om mee te nemen (brood, vlees, kaas, appels). Er is een tocht van 25 km die een volledige lus rond een berg maakt, maar omdat we de dag voordien al 14 km klim gedaan hadden, kiezen we voor een tocht tot aan Whistling pass en terug die toch nog 20 km lang is. De tocht voerde ons langs 2 meren: Shadow lake en Haiduk lake. We passeerden door bossen en gaan over moerasvlakten. Onderweg zagen we de sporen van een bergleeuw op ons pad. Maar we zien geen enkel zoogdier dat groter is dan een eekhoorn. Aan Haiduk lake passeerden we via het smalle pad vlak naast de rand van het meer. Tip: breng veel water mee voor onderweg. Alhoewel er een frisse wind is, zweet je toch veel en heb je minstens een liter tot anderhalve liter water nodig op een tocht van 20 km. Voorbij Haiduk lake wordt het steiler en lastiger om te klimmen, vooral omdat er water over het pad naar beneden sijpelt en alles gladder wordt. Na de eerste steile klim verandert de vegetatie langzaam tot grasland met hier en daar wat kleine denneboompjes. Wij zagen van hieruit reeds Whistling pass in de hoogte. Tegen de pas zelf is alles rotsblokken en geen vegetatie. We moesten nu een tweede steile klim nemen over een rotspad. Bovenaan de pas zage we 2 wandelaars zitten en we hoorden fluiten. Dus zwaaiden we even. Toen we helemaal boven kwamen, hebben we de 2 wandelaars begroet. Het was een echtpaar uit Chicago dat hun eigen tent meehad en over verschillende passen door de Rockies trok. We hoorden nu nogmaals fluiten en zagen marmotten heen en weer lopen aan de wanden van de pas. Het zijn de marmotten die fluiten om elkaar te seinen. Vandaar komt ook de naam 'Whistling pas'. Hier aten we onze zelfgemaakte lunch op en daarna keerden we via hetzelfde pad terug naar de Lodge. We waren omstreeks 10:00 vertrokken en kwamen pas om 17:00 aan bij de lodge, net op tijd om nog een afternoon tea te krijgen die ons zeer goed smaakte. Bij het avondmaal maakten we kennis met de nieuw aangekomen gasten: ee pasgetrouwd Canadees koppel en 2 mAmerikaanse meisjes. Van de Lodge kregen we een fles wijn voor onze huwelijks verjaardag. Na het eten zaten we nog wat rond het haardvuur en zijn we gaan slapen. Omstreeks 23:00 is het begonnen donderen en bliksemen en af en te werden we nog wakker door de hevige regenval op ons dak.
1 comment:
Heel erg mooi, Jan! Ik heb al je foto's bekeken. Dat soort overweldigende natuur hebben we in en direct rond Toronto natuurlijk niet. Ontario is een beetje heuvelachtig als gevolg van de laatste ijstijd, maar eigenlijk is het vooral vlak. Je doet me watertanden!
Post a Comment